شنیدیم که وزیر آموزش و پرورش به احترام معلم زحمتکش بازنشسته گفته برپا، که این روزها به دلیل اینکه کلمه آنلاین را درست تلفظ نکرده و گفته آیلاند وایرال شده و دلخور.
آقای وزیر! به نظر بنده تمامی ما به احترام معلمانی که این روزها بدون دانش فناوری و برای ادای تکلیف با ابزارهای نامناسب، بدون امکانات و با هزینه خود و اینترنت ضعیف وارد عرصه تدریس آنلاین شدند، باید تمام قد بایستیم.
بیش از 20 سال از شعار هوشمندسازی مدارس در ایران میگذرد اما معلمان ما نه در دانشگاه فرهنگیان و نه در دورههای ضمن خدمت هرگز یک دوره آنلاین را تمرین و تجربه نکردهاند. قاعدتاً تدریس آنلاین متفاوت با تدریس زنده است و ارتباط، تعامل، بازخورد، یادگیری، یاددهی، ارزشیابی و مدیریت کلاس درس در فضای اینترنت نیاز به سیستمهای مدیریت یادگیری تخصصی و ابزارهای تدریس خاص دارد.
20 سال است که مدیران آموزش و پرورش یک الام اس فارسی مناسب برای معلمان نساختهاند. چگونه مدیران زیر مجموعه شما در زمان بحران کرونا به اهمیت یاددهی و یادگیری در فضای مجازی پی بردهاند و معلمان و دانشآموزان را وادار به آموزش از طریق واتساپ و تلگرام میکنند؟ این دقیقاً شبیه این است که از بانکها بخواهیم با تلگرام و واتساپ حسابهای مشتریان را مدیریت کنند، در حالی که بانکها پیشروتر از مدارس، اتوماسیونهای خدمات مالی، برنامههای حسابداری آنلاین و همراه بانکها را در اختیار کارکنان و مشتریان خود قرار دادهاند.
آقای وزیر! مدارس ما این روزها شبیه ماشین زمان هستند. وقتی صبح معلمان و دانشآموزان وارد مدارس بدون فناوری میشوند وارد ماشین زمان میشوند، اما به سمت آینده نمیروند، بلکه به 50 سال گذشته بر میگردند. چون هرجایی به غیر از کلاسهای درس، مجهز به ابزار و فناوریهای هوشمند است.
بانکها، فروشگاهها، حتی منازل دانشآموزان از کلاسهای درس و مدرسهها بهروزتر و در این محیطها مردم با فناوریهای ارتباطی آشناتر هستند. امروزه دانش فناوری خود دانش آموزان از معلمان پیشی گرفته است و تعجبی ندارد که نسل جدید در محیطهای آموزشی عقب افتاده، به سواد فناوری ما بخندد.
آقای وزیر! واقعاً برپا! لطفاً تا ساخت چند الام اس فارسی قوی، آموزش عملی تدریس آنلاین به دانشجو -معلمان در دانشگاه فرهنگیان، توسعه دانش فناوری معلمان، افزایش سرعت اینترنت در مدارس و دانشگاه فرهنگیان برپا! اینگونه است که میفهمیم شما واقعاً به شأن و مقام معلمان پایبند هستید.
آقای وزیر! معلمان، کارگر فرهنگی نیستند که دستورات نادرست و ناقص و ناآزموده را اجرا کنند. لطفاً ورق را برگردانید و بیشتر اجازه ندهید که در ساختار خشن اداری آموزش و پرورش به کارگران بله قربانگو تبدیل شوند. به آنها شأن روشنفکر و عامل آگاه را بدهید.
تربیت نسلهای آینده ما در دست معلمان است، اما بحران کرونا ثابت کرد که آنها تا چه حد تنها، بی امکانات و مورد بیمهری ساختار بروکراتیک آموزش و پرورش قرار گرفتهاند و شأن و آینده معلمان در کشور ما به دلیل سیاستهای ناکارآمد و ضعف توسعه حرفهای معلمان تا چه حد نزول کرده است.
نظر شما